شب اول ربيع الاول به نام «ليلة المبيت» مزين است چرا که در اين

شب يک حادثه مهم تاريخى واقع شده است؛ در سال سيزدهم بعثت

رسول خدا (ص) از مکه به قصد هجرت بسوى مدينه از شهر خارج شد

و در «غار ثور» پنهان گرديد و اميرمؤمنان حضرت على(ع) فداکارانه در

بستر آن حضرت خوابيد و مشرکان قريش که خانه رسول خدا(ص) را

محاصره کرده بودند تا او را به قتل برسانند چون صبحگاهان با

شمشيرهاى برهنه به منزل آن حضرت هجوم بردند، با کمال تعجب

حضرت على (ع) را ديدند که از بستر رسول الله برخاست و بدين ترتيب

پيامبر گرامي اسلام (ص) در فرصتى مناسب خود را از چنگال مشرکان

قريش نجات داد و امام علي(ع) نيز با اين فداکارى، عشق، علاقه و

برادرى خود را نسبت به ايشان نشان داد؛

بدنبال این واقعه ، آيه ۲۰۷ سوره بقره در خصوص فداکاری امیرمومنان

(ع) نازل گردید:

وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَئُوفٌ

بِالْعِبادِ;

"بعضى از مردمِ (با ايمان و فداکار) جان خود را در برابر خشنودى

خدا مى فروشند; و خداوند نسبت به بندگان مهربان است"