شخصی خدمت امام صادق (ع) آمد و عرض کرد پدر و مادرم به قربانت!

مرا نصیحت فرما!

حضرت فرمود:

1- وقتی که خداوند کفیل روزی تو است، چرا غم روزی می خوری؟

2- وقتی که روزی و رزق قسمت معینی دارد، چرا حرص می ورزی؟

3- وقتی که حساب (قیامت) حق است، چرا در فکر اندوختن و جمع کردن مال هستی؟

4- وقتی که خداوند در ازای چیزهایی که بخشیده ای جایگزین می کند، پس چرا بخل می ورزی؟

5- وقتی که مرگ حق است، چرا اینقدر شادمانی می کنی؟

6- وقتی که همه کارها در دید و منظر خداست، چرا مکر و حیله می کنی؟

7- وقتی که مجازات و آتش جهنم حق است، چرا گناه و معصیت می کنی؟

8- وقتی که عبور از پل صراط حق است، چرا عُجب و خودپسندی در خود راه می دهی؟

9- وقتی که همه چیز به قضا و قدر الهی است، چرا اندوه و ناراحتی داری؟

10-وقتی که دنیا فانی و از بین رفتنی است، چرا به آن اطمینان و اعتماد داری؟

منبع: خصال، ج2، ص 217