لقمان حکیم به پسرش گفت: چهارهزارکلمه حکمت آموختم و از آن

چهارهزارکلمه، چهارصد کلمه را اختیارکردم و از آن چهارصدتا، چهل کلمه

را انتخاب نمودم و از آن چهل کلمه، چهارکلمه را اختیارکردم که آن چهار

کلمه در آن چهارهزار کلمه داخل است. و آن چهارکلمه این است:

دو چیز را فراموش مکن و دو چیز را فراموش کن:

خدا و مرگ را فراموش مکن

احسان به کسی می کنی فراموش کن و آنکس که به تو بدی می کند

فراموش کن.