
بانوی دانش پژوهی که به (ام هانی) شهرت داشت در زمان
امام پنجم(ع) می زیست. از قول این بانو نقل شده که می گوید:
بامدادی بر حضرت باقر علیه السلام وارد شدم و گفتم: سرورم!
آیه ای از قرآن شریف، ذهن و فکرم را به خود مشغول داشته و
خوابم را ربوده است.
فرمود: کدام آیه؟ ام هانی بپرس!
گفتم: این آیه شریفه که می فرماید: فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ
الْجَوارِ الْكُنَّسِ سوگند به ستارگانی که باز می گردند
حرکت می کنند و از دیده ها پنهان می شوند
فرمود: به به! چه مسئله خوبی پرسیدی، این مولود گرانمایه ای
است در آخرالزمان. این (مهدی) عترت پاک است. مهدی خاندان
وحی و رسالت، برای او غیبت و حیرتی است که گروهی در آن
گمراه می گردند و گروههایی راه حق و هدایت را می یابند.
خوشا به حالت اگر او و زمان او را درک کنی ... و خوشا به حال آنان
که او را درک خواهند نمود.
در جایی دیگر آمده که ؛ ام هانی می گوید از امام باقر علیه السلام
درباره این آیه سئوال کردم: فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ الْجَوارِ الْكُنَّسِ
سوگند به ستارگانی که باز می گردند حرکت می کنند
و از دیده ها پنهان می شوند
امام علیه السلام در پاسخ فرمود: « این همان امامی است که در
زمان خود (سال 260) پنهان می شود و سپس همانند ستاره ای
درخشان در تاریکی شب ظاهر می شود، اگر آن زمان را درک کردی
چشمت روشن می شود »

:: موضوعات مرتبط: قرآن كريم

ن : حميد