محرم؛ اولین ماه سال قمری و یکی از چهار ماه حرام می باشد.

پیش از اسلام، اعراب جنگ در این ماه را حرام می دانستند لذا

از آن زمان این ماه بدین اسم نامگذاری شد و روز اول محرم را

اول سال قمری قرار دادند چون ترک جنگ از این ماه شروع می شد.

این ماه در مکتب تشیع یادآور نهضت حضرت سیدالشهدا(ع)

و حماسه جاودان کربلاست. امام رضا علیه السلام می فرماید:

هر گاه محرّم مى شد پدرم خندان ديده نمى شد و اندوه،

بر او چيره مى گشت تا دهه محرّم به پايان برسد و وقتى

روز دهم مى شد، آن روز ، روز ماتم و اندوه و گريه اش بود

و مى فرمود:

«امروز، همان روزى است كه حسين(ع) كشته شد»

سالياني است كه در بزرگداشت شهداي کربلا، اينطور مرسوم

شده هر روز از دهه اول ماه محرم را به يکي از شهدای کربلا

اختصاص مي دهند:

شب اول محرم : مسلم ابن عقيل(ع)

شب دوم محرم : ورود کاروان اهلبيت(ع) به کربلا

شب سوم محرم : حضرت رقيه (س)

شب چهارم محرم : حضرت حر و اصحاب امام(ع)

و فرزندان زينب(س)

شب پنجم محرم : اصحاب و عبدالله ابن حسن (ع)

شب ششم محرم : حضرت قاسم ابن حسن (ع)

شب هفتم محرم : روضه عطش و علي اصغر (ع)

شب هشتم محرم : حضرت علي اکبر (ع)

شب نهم محرم : روز تاسوعا - حضرت ابوالفضل العباس (ع)

شب دهم محرم : روز عاشورا - حضرت اباعبدالله الحسين (ع)

شب يازدهم محرم : شام غريبان - حضرت زينب (س)

شب دوازدهم محرم : حرکت کاروان از کربلا - امام سجاد (ع)

حضرت امام رضا (ع) درباره عاشورا می فرماید:

«کسی که عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریه اش باشد،

خداوند قیامت را روز شادمانی و سرور او قرار خواهد داد»